Mijn passie voor foto’s achterna

In april ben ik officieel gestart als fotograaf in bijberoep. Het loopt nog niet niet zoals ik zou willen, maar hé ik ben dan toch al gestart.

Hoe ben ik eigenlijk zo ver geraakt?

Ik herinner mij nog dat ik als kleine jongen al foto's wou maken met de toen alom gekende wegwerpcamera's. Een beperkt aantal foto's dus ik was toen heel voorzichtig met welke foto ik juist zou maken. Op vakantie of tijdens een familiefeest maakte ik het filmrolletje vol en mijn ouders brachten die dan naar de fotograaf om te laten ontwikkelen.

Eigenlijk was dat heel simpel toen: iets leuk? Foto maken! Compositie, belichting enzoverder maakten allemaal niet zoveel uit. Ik wou vooral de momenten vastleggen en herinneringen maken.

Mijn eerste digitale camera maakte dat toch allemaal wat complexer en tegelijk ook boeiender. Ik moest op zoek naar goede batterijen (en veel reserve want batterijen waren toen nog niet zoals vandaag) en had een plan nodig om al mijn foto's op te slaan en bij te houden. Laten ontwikkelen bij de fotograaf en bijhouden in een fysiek album waren makkelijk maar nu moest ik effectief gaan beslissen wat ik met de foto's zou doen.

Ik kon nu (bijna) onbeperkt foto's maken. Leuk maar nu kwamen er ook extra uitdaging bij. Ik moest de beste foto's gaan kiezen en om ze te laten afdrukken werd het wat lastiger. We waren nog niet zo digitaal als nu dus USB sticks met foto's waren nog niet alom bekend.

Geleidelijk aan ging er een nieuwe wereld voor mij open en besloot ik om een nieuwe camera te kopen die net wat meer opties had. Ik kon nu zoomen, had een flits en meer megapixels. Toen maakte dat nog uit. Wie herinnert zich nog de wonderbaarlijke camera's met 3 megapixel? Vandaag hebben we zoveel megapixels dat we het verschil niet meer zien.

Ik had nu ook door dat je foto's kon bewerken. Wat meer licht, wat meer kleur. Het leek allemaal evident maar dat was het niet. Maar wat ik vooral plezant vond was dat ik alles en iedereen kon vastleggen op foto. Elk moment, elke glimlach maar ook ook gewoon alles wat ik tegenkwam. Een bloem, een steen, een grasveld en ga zo maar door. Ik was diegene die overal rondliep met een camera. Tijdens familiefeestjes kwam men bij me langs om te poseren. Een foto met het gezin of met iemand die ze al even niet hadden gezien. En natuurlijk wouden ze daar nadien een printje van. Vandaag posten we dat op Instagram of Facebook, toen hadden we een fotoprint nodig.

En dan kwam de iPhone. Ik had opeens een camera in mijn broekzak. Geen zakje meer met camera en reservebatterijen. Gewoon iPhone uit mijn zak halen en foto's maken. Bewerken op mijn iPhone en doorsturen of posten op sociale media.

Voor mij het beginpunt van een hele ontdekkingsreis. Niet alleen foto's maken ging nu nog vlotter. Ik had ook een eindeloze bron aan informatie tot mijn beschikking. Wat ik ook wou weten over fotografie, ik had het maar op te zoeken. Foto's bewerken, hoe betere foto's maken met mijn iPhone. Ik was vertrokken. Met #iphoneonly ging ik op pad. Naast familiefeestjes en mijn dagelijks leven werd ik meer en meer gepassioneerd door fotograferen van landschappen en natuur. Ook mooie uitzichten moesten eraan geloven.

Ik wist toen nog niet hoe een eenvoudige hashtag en een camera zouden evolueren naar een echte passie voor foto's en vooral een passie voor het vastleggen van verhalen en herinneringen. Ik verdiepte me in beter worden in het vastleggen van mooie plaatjes en momenten. Cursussen van David Molnar en Austin Mann lieten mij nieuwe dingen ontdekken en leerden me beter kijken naar licht en composities. Ze leerden mij experimenteren en nieuwe dingen ontdekken. Ik begon ook meer aandacht te besteden aan het posten en verspreiden van mijn verhaal. Vooral op Instagram. Verslag van een wandeling, reis of gewoon een uniek moment.

Vijf jaar geleden kwam dan een volgende fase in mijn hobby. Na jaren foto's maken met mijn iPhone kocht ik mij een Olympus systeemcamera. Ik wou meer doen met mijn foto's. Ik wou kunnen zoomen en dingen dichterbij halen. Ik leerde het verschil tussen JPEG en RAW en zag hoe ik nog meer uit mijn foto's kon halen. Ik ging gerichter op zoek naar onderwerpen. Mijn focus op natuur en landschappen werd nog duidelijker. Rondstruinen in een bos of weids landschap, op zoek naar beelden en verhalen... Genieten!

Mijn vriendin Evelien gaf me de tip om eens te kijken voor een opleiding in fotografie. Ik was er zoveel mee bezig dat een opleiding niet kon ontbreken. Toch?Na wat opzoekwerk kwam ik uit bij een driejarige opleiding fotograaf bij Syntra.

De opleiding was nog maar halfweg het eerste jaar toen Corona kwam aankloppen. De lessen die niet konden doorgaan vulde ik in met verkennen van het Stropersbos vlakbij huis. Op een halfjaar tijd ontwikkelde ik een enorme passie voor fotograferen van wildlife. Vooral reeën maar ook vogels. De zoektocht, de spanning en voldoening wanneer je een ree spot en het moment kan vastleggen op foto is fenomenaal. Elk vrij moment was een moment om op speurtocht te gaan naar een mooi plaatje.

Maar ik ontdekte tijdens mijn opleiding fotograaf bij Syntra ook dat ik andere onderwerpen ook leuk vond. Architectuur bijvoorbeeld. Nog meer herontdekte ik mijn plezier in fotograferen van mensen. Waar ik vroeger elk familiefeestje de fotograaf van dienst was, wil ik nu hetzelfde doen voor gezinnen en families die herinneringen willen.

Niets zo mooi als een gezin mogen fotograferen en mee te mogen ontdekken hoe ze met elkaar omgaan. De belevenis van een fotoshoot, de blije gezichten en de wetenschap dat je als fotograaf tastbare herinneringen maakt samen met een familie of gezin is onbetaalbaar.

Veel mensen zien mij waarschijnlijk als landschaps- en natuurfotograaf. Dat ben ik ook.

Tegelijk ben ik begonnen met Bart Vermeiren PhotoPassion om iets te betekenen, om samen met jou, met je gezin en met je familie verhalen vast te leggen. Jouw verhaal om te koesteren, unieke momenten die je keer op keer kan herbeleven door een leuke fotoprint of fotoalbum.

Lifestyle fotografie is deels nieuw voor mij maar tegelijkertijd doe ik het al zo lang en de afgelopen jaren heb ik een mooie basis opgebouwd. Ik ben nieuw als lifestyle fotograaf, maar ervaren als fotograaf die verhalen vastlegt.

Ik blijf ook leren. Nu mijn opleiding fotograaf bij Syntra afgelopen is (ik ben met glans geslaagd trouwens) sla ik mijn eigen weg in als fotograaf. Intussen steel ik met mijn ogen bij andere fotografen. Ik bestudeer foto's, leg contacten en volg gerichte trainings zoals bijvoorbeeld bij Leentje Loves Light (want je moet leren van de beste).

Ik kijk uit naar de toekomst. Ik kijk uit naar jou, je gezin en je familie voor mijn lens!